โรเบิร์ต แอนโธนี แพลนต์ ( Robert Anthony Plant) เกิดเมื่อวันที่ 20 สิงหาคม ค.ศ. 1948 เป็นนักร้องเพลงร็อกและนักแต่งเพลง ชาวอังกฤษ มีชื่อเสียงโด่งดังจากการเป็นสมาชิกอดีตวงร็อก เลด เซพเพลิน ในฐานะนักร้องนำ เขายังประสบความสำเร็จในฐานะศิลปินเดี่ยวอีกด้วย อัลบั้มล่าสุดของเขา Raising Sand โปรดิวซ์โดย ที-โบน เบอร์เน็ตต์ ร่วมกับนักร้องแนวบลูกราสส์เสียงโซพราโน อลิสัน เคราส์ ก็ได้รับรางวัลแกรมมี่ ในปี 2009 ในสาขาบันทึกเสียงแห่งปี และอัลบั้มแห่งปี

ชื่อจริง	โรเบิร์ต แอนโธนี แพลนต์
เกิด	20 สิงหาคม ค.ศ. 1948 (63 ปี) West Bromwich, Staffordshire, ประเทศอังกฤษ
แนวเพลง	ฮาร์ดร็อก, เฮฟวีเมทัล, บลูส์-ร็อก, โฟล์กร็อก, เวิลด์มิวสิก
อาชีพ	นักร้อง-นักแต่งเพลง, นักดนตรี
ช่วงปี	1966-ปัจจุบัน
ค่ายเพลง	Atlantic, Swan Song, Es Paranza,Mercury, Universal
ส่วนเกี่ยวข้อง	Band of Joy, เลด เซพเพลิน,Rockestra, The Honeydrippers, Page and Plant, Strange Sensation, Alison Krauss

เจมส์ แพทริก "จิมมี" เพจ โอบีอี (เกิด 9 มกราคม 1944) เป็นนักกีตาร์ นักแต่งเพลง และโปรดิวเซอร์ชาวอังกฤษ เพจเริ่มต้นอาชีพนักดนตรีจากการเป็นนักกีตาร์ที่ทำงานในสตูดิโอในลอนดอน ต่อมาในปี ค.ศ. 1966 ถึงค.ศ. 1968 เขาเป็นสมาชิกของวงเดอะยาร์ดเบิร์ดส์ จากนั้นเขาได้ก่อตั้งวงเลด เซพเพลิน เพจได้ถูกอธิบายว่า "หนึ่งในนักกีตาร์และนักแต่งเพลงที่มีอิทธิพลที่สุด มีความสำคัญที่สุด และมีความสามารถรอบด้านที่สุดในประวัติศาสตร์ของเพลงร็อกตลอดกาลอย่างไม่มีข้อสงสัย" ในปี 2003 โรลลิงสโตนได้จัดอันดับให้เพจอยู่ในอันดับที่9 ในรายการ"100 นักกีตาร์ที่ยอดเยี่ยมที่สุดตลอดกาล"  และเพจยังถูกเสนอชื่อให้อยู่ในหอเกียรติยศร็อกแอนด์โรลสองครั้ง ครั้งแรกในฐานะสมาชิกของวงเดอะยาร์ดเบิร์ดส์ (1992)  ครั้งที่สองในฐานะสมาชิกของวงเลด เซพเพลิน(1995) 

เลด เซพเพลิน ( Led Zeppelin) เป็นวงดนตรีร็อกจากอังกฤษ ก่อตั้งในปี พ.ศ. 2511 โดยจิมมี เพจ (กีตาร์), โรเบิร์ต แพลนต์ (ร้องนำ), จอห์น พอล โจนส (เบส, คีย์บอร์ด) และจอห์น บอนแฮม (กลอง) ได้รับการยอมรับว่าเป็นวงดนตรีเฮฟวีเมทัลวงแรกๆ เช่นเดียวกับ ดีพ เพอร์เพิล และแบล็ก แซบบาธ

เลด เซพเพลินได้รับการยอมรับเป็นอย่างสูง สามารถขายอัลบั้มได้ถึง 300 ล้านแผ่นทั่วโลก  และ 111.5 ล้านแผ่น เฉพาะในสหรัฐอเมริกา  ได้รับการจัดอันดับจาก VH1 ให้เป็นวงดนตรีร็อกยอดเยี่ยมอันดับ 1  และได้รับการยกย่องจากนิตยสารโรลลิงสโตนให้เป็น "วงดนตรีที่ "เฮฟวี่" ที่สุดตลอดกาล" และ "วงดนตรีที่ยิ่งใหญ่ที่สุดใน ทศวรรษ 1970" 

เลด เซพเพลิน ได้ยุบวงลงในปี พ.ศ. 2523 หลังจากมือกลองคือ จอห์น บอนแฮม เสียชีวิตจากอาการสำลักเนื่องจากดื่มเหล้าหนัก แต่สมาชิกที่เหลือของวงยังกลับร่วมแสดงอย่างสม่ำเสมอ โดยเฉพาะในวันที่ 10 ธันวาคม พ.ศ. 2550 สมาชิกสามคนที่เหลือ ได้แสดงคอนเสิร์ตร่วมกันที่กรุงลอนดอน โดยมี เจสัน บอนแฮม บุตรชายของจอห์ม บอนแฮม เล่นในตำแหน่งมือกลอง

ผลงาน

• 1969: Led Zeppelin
• 1969: Led Zeppelin II
• 1970: Led Zeppelin III
• 1971: Led Zeppelin IV
• 1973: Houses of the Holy
• 1975: Physical Graffiti
• 1976: Presence
• 1979: In Through the Out Door
• 1982: Coda

พิงก์ พลอยด์ (Pink Floyd) เป็นวงดนตรีร็อกจากประเทศอังกฤษ ที่ประสบความสำเร็จ และมีอิทธิพลต่อวงการดนตรีร็อกมากที่สุดวงหนึ่ง มียอดขายอัลบั้มทั่วโลกถึง 250 ล้านชุด  ยอดขายเฉพาะในสหรัฐอเมริกา ประมาณ 73.5 ล้านชุด .

อัลบั้ม The Dark Side of the Moon ของทางวง ติดอันดับ 1 ใน 200 อันดับแรกของนิตยสารบิลบอร์ดต่อเนื่องนานถึง 741 สัปดาห์ หรือ 15 ปี ระหว่าง ค.ศ. 1973-1988 เป็นสถิติยาวนานที่สุด และสามารถสร้างสถิติในอังกฤษด้วยการอยู่บนชาร์ทได้นาน 301 สัปดาห์ ถึงแม้จะขึ้นสูงสุดที่อันดับ 2 

Pink Floyd วงดนตรีวงนี้ถือกำเนิดขึ้นจากประเทศอังกฤษ ณ มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ สมาชิกรุ่นดั้งเดิมประกอบด้วย 4 นักศึกษาคณะศิลปกรรม Syd Barrett ซึ่งทำหน้าที่เป็นมือกีตาร์ ร้องนำ และเขียนเพลง Roger Waters ทำหน้าที่เป็นมือเบส Nick Mason ทำหน้าที่เป็นมือกลอง และ Rick Wright ทำหน้าที่มือคีย์บอร์ด

Pink Floyd เป็นวงดนตรีที่มีวิวัฒนาการทางดนตรียาวนานถึง 30 กว่าปี แนวเพลง ซึ่งพัฒนาเรื่อยๆ ทั้ง Psychidelics ,Syphonic Rock , Progressive Rock , Art Rock จงไปถึง Serious Music และผู้นำของวงในแต่ละยุคซึ่งแตกต่างกันไป

ภายหลัง Syd Barrett ได้ออกจากวงไป โดยได้ David Gilmour มาทำหน้าที่เป็นมือกีตาร์แทน

Rick Wright ได้ถูกไล่ออกจากวงในช่วง ทำอัลบั้มชุด The Wall และได้กลับเข้าวงใหม่ในช่วงอัลบั้ม A Momentary Lapse Of Reason

และภายหลังทำอัลบั้ม The Final Cut ในปี ค.ศ. 1983 Roger Waters ก็ประกาศลาออกจากวง จึงทำให้วงเหลือสมาชิกเพียงแค่ 3 คน คือ David Gilmour,Nick Mason, Rick Wright

ดิ อีเกิลส์ ( The Eagles) เป็นวงอเมริกันร็อก เริ่มก่อตั้งวงในลอสแอนเจลิส แคลิฟอร์เนีย ในช่วงต้นทศวรรษที่ 70 สมาชิกในปัจจุบันคือ เกลนน์ เฟรย์, ดอน เฮนลีย์, ทิโมธีบี ชมิท และโจ วอล์ช  

เฟรย์ และ เฮนลีย์ ได้รับการว่าจ้างเป็นวงดนตรีแบ็คอัพของ ลินดา รอนสตัดท์ ในฤดูใบไม้ผลิ พ.ศ. 2514 ส่วน ไมส์เนอร์ และลีดัน ร่วมเป็นนักดนตรีแบ็คอัพในการทัวร์คอนเสิร์ตฤดูร้อน ของ ลินดา รอนสตัดท์ เช่นกัน โดยทั้ง 4 เปิดแสดงโชว์เล็ก ๆ ร่วมกันครั้งนึง ที่ ดิสนีย์แลนด์

เมื่อเดือนกันยายน พ.ศ. 2514 ทั้ง เกลนน์ เฟรย์, ดอน เฮนลีย์, เบอร์นี่ ลีดอน และ แรนดี ไมส์เนอร์ เซ็นสัญญากับบริษัทแผ่นเสียง แอสไซลัม เรคคอร์ด หลังจากนั้นไม่นานจึงตั้งชื่อวงว่า ดิ อีเกิลส์ ต่อมาในเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2515 บินไปอังกฤษและ ใช้เวลา 2 สัปดาห์ในการบันทึกเสียงผลงานชุด The Eagles โดย กลีน จอห์นส์ ทำหน้าที่ควบคุมการผลิต และวางจำหน่ายในเดือนมิถุนายนปีเดียวกัน มีเพลงดังอย่าง "Take It Easy" เป็นต้น

ดิ อีเกิลส์ออกตระเวนทัวร์คอนเสิร์ตตลอดปี พ.ศ. 2515 จนกระทั่งถึงต้นปี พ.ศ. 2516 และบินไปอังกฤษอีกครั้งพร้อมกับ กลีน จอห์นส์ เพื่อบันทึกเสียงผลงานชุดที่ 2 Desperado ที่นำเสนอเรื่องราวเกี่ยวกับพวกนอกกฎหมาย และวางจำหน่ายในปี พ.ศ. 2516 มีเพลงดังอย่าง "Tequila Sunrise" และ "Desperado"

หลังจากนั้นพวกเขามารวมตัวกันอีกครั้งเพื่อผลิตผลงานชุดที่ 3 กับ ผู้ควบคุมงานดนตรี กลีน จอห์นส์ ได้เกิดความขัดแย้งกันด้านแนวความคิด พวกเขาแยกกันทำงานภายหลังจากอัดเสียงไปได้เพียง 2 เพลงเท่านั้น คือ "You Never Cry Like a Lover" และ "The Best of My Love"

ภายหลังการทัวร์คอนเสิร์ตตอนต้นปี พ.ศ. 2517 โจ วอล์ชได้จ้างโปรดิวเซอร์ บิล ซิมซิค มาทำงานดนตรีที่เหลือทั้งหมดใน ผลงานชุด On the Border โดย บิล ได้นำ ดอน เฟลเดอร์ ซึ่งเป็นเพื่อนเก่าของ เบอร์นีย์ ลีดอน ทุกคนในวงประทับใจและยินดีที่ได้ร่วมงานกับสมาชิกใหม่ ผลงานชุด On the Boarder วางจำหน่ายในเดือนมีนาคม พ.ศ. 2517 สามารถทำสถิติผลงานชุดที่ขายได้รวดเร็วที่สุดของดิ อีเกิลส์ และในเดือนเดียวกันนั้นเองผลงานซิงเกิลแรก "Already Gone" พุ่งเข้าสู่ท็อป 20 แต่บทเพลงที่ประสบความสำเร็จสูงสุดในผลงานชุดนี้และทำให้ ดิ อีเกิ้ลส์ และมีเพลงดังอันดับ 1 ในอเมริกาอย่าง "The Best of My Love"

ในเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2518 ได้ออกผลงานชุดที่ 4 ชุด One of These Nights ประสบความสำเร็จอย่างรวดเร็ว โดยสามารถคว้ารางวัลแผ่นเสียงทองคำ ในเดือนเดียว และทะยานสู่อันดับหนึ่งในเดือนกรกฎาคม พร้อมกับ 3 ซิงเกิ้ลยอดนิยมที่ไต่อันดับเข้าสู่ 1 ใน 5 ไม่ว่าจะเป็น บทเพลงที่พุ่งสู่อันดับหนึ่ง อย่าง "One of These Nights", "Lyin' Eyes" และ "Take It to the Limit" โดยเพลง "Lyin' Eyes" ได้รับรางวัลแกรมมี ประจำปี 2518 สาขาการร้องเพลงป็อปยอดเยี่ยม โดยนักร้องกลุ่มหรือประสานเสียง นอกจากนี้ยังได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัล ผลงานชุดยอดเยี่ยมแห่งปี ส่วนซิงเกิ้ลเพลง "Lyin' Eyes" ยังได้รับการเสนอชื่อเข้าชิง รางวัลแผ่นเสียงยอดเยี่ยมแห่งปี

เบอร์นี่ย์ ลีดอน ลาออกจากวง และต่อมาได้รับ โจ วอล์ช เข้าร่วงวง และออกทัวร์คอนเสิร์ตด้วยกันในทันที และออกผลงานรวมฮิต ชุด อีเกิ้ลส์ : แดร์ เกรทเทสท์ ฮิตส์ 1971-1975 ในเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2519 โดยคว้ารางวัลแผ่นเสียงทองคำขาว จากยอดจำหน่ายกว่า 1 ล้านแผ่น

ผลงานชุดที่ 5 Hotel California ออกวางขายในเดือนธันวาคม พ.ศ. 2519 โดยคว้ารางวัลแผ่นเสียงทองคำภายในเวลาเพียงหนึ่งสัปดาห์ และขึ้นสู่อันดับหนึ่งในเดือนมกราคม พ.ศ. 2520 และต่อมาสามารถสร้างยอดจำหน่ายได้กว่า 10 ล้านแผ่น มีเพลงดัง "New Kid in Town" และ "Hotel California" ขึ้นอันดับหนึ่งในอเมริกา นอกจากนี้เพลง "Hotel California" ยังคว้ารางวัลแผ่นเสียงยอดเยี่ยมแห่งปี ในการประกาศ รางวัลแกรมมี่ ประจำปี พ.ศ. 2520

ต่อมาในเดือนมีนาคม พ.ศ. 2520 พวกเขาเริ่มออกทัวร์คอนเสิร์ตรอบโลก โดยเริ่มต้นจากสหรัฐอเมริกาเป็นระยะเวลาหนึ่งเดือน แล้วไปยุโรปและตะวันออกไกลอีกหนึ่งเดือน และกลับมาในสหรัฐอเมริกาในเดือนพฤษภาคม เมื่อจบทัวร์ในเดือนกันยายน แรนดี้ ไมส์เนอร์ตัดสินใจลาออกจากวง โดยมีสมาชิกใหม่เข้ามาแทนที่ นั่นคือ ทิโมธี่ บี ชมิท

ดิ อีเกิลส์เริ่มต้นทำผลงานชุดใหม่ โดยใช้เวลานานเกือบหนึ่งปีครึ่ง The Long Run ออกจำหน่ายในเดือนกันยายน พ.ศ. 2522 อัลบั้มชุดนี้ขึ้นสู่อันดับหนึ่งและได้รับรางวัลแผ่นทองคำขาวอยู่หลายแผ่น ส่วน Heartache Tonight ไต่ขึ้นไปถึงอันดับหนึ่งในอเมริกา ส่วนเพลง "I Can't Tell You Why" สูงสุดที่อันดับ 8 และ "The Long Run" เข้าสู่อันดับ 8 บนอันดับของชาร์ทซิงเกิ้ลเช่นกัน นอกจากนี้เพลง "Heartache Tonight" ได้รับ รางวัลแกรมมี่อวอร์ด สาขาการร้องเพลงร็อกยอดเยี่ยมโดยนักร้องกลุ่มหรือประสานเสียง ในปี พ.ศ. 2522

และได้ออกทัวร์คอนเสิร์ตในสหรัฐอเมริกาเมื่อปี พ.ศ. 2523 และบันทึกผลงานชุด การแสดงสด Eagles Live และยังได้ออกผลงาน แอล.พี. คู่ (Double L.P.) ออกวางจำหน่ายในปี พ.ศ. 2523 และติดอันดับเพลงยอดนิยม 1 ใน 5

ดิ อีเกิลส์ประกาศแยกวงอย่างเป็นทางการในเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2525 สมาชิกทั้ง 5 ต่างแยกย้ายมีผลงานเดี่ยวของตนเอง จนกระทั่งได้กลับมารวมวงใหม่ โดยบันทึกการแสดงคอนเสิร์ตพิเศษของ MTV ในฤดูร้อนปี พ.ศ. 2537 และมีผลงานออกวางจำหน่ายตามมาในเดือนพฤศจิกายน หลังจากนั้น ทางวงออกผลงานชุด Hell Freezes Over ซึ่งขึ้นอันดับหนึ่งของชาร์ท และมียอดจำหน่ายได้หลายล้านแผ่น ซึ่งมีเพลงใหม่อย่าง "Get Over It" ซึ่งติดอันดับ 1 ใน 40 ของ ชาร์ทเพลงป็อบ และเพลง "Love Will Keep Us Alive"

ดิ อีเกิลส์รวมกันอีกครั้งเมื่อเดือนมกราคม พ.ศ. 2541 โดยได้รับการบันทึกในทำเนียบ ร็อก แอนด์ โรล ฮอล ออฟ เฟม ซึ่งมีทั้งสมาชิกวงปัจจุบันและอดีตสมาชิกอย่าง ลีดอน และ ไมส์เนอร์ และต่อมาวันที่ 31 ธันวาคม พ.ศ. 2542 ได้แสดงคอนเสิร์ตส่งท้ายสหัสวรรษที่ สเตเปิลส์ เซ็นเตอร์ ใน ลอสแอนเจลิส โดยมีการบันทึกเสียง และรวบรวมไว้ในผลงานชุดรวมฮิต Selected Works 1972 - 1999 วางขายเมื่อเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2543

ในปี พ.ศ. 2550 กลับมาอีกครั้งกับอัลบั้ม Long Road Out of Eden ที่วางขายในร้าน วอล-มาร์ต และ Sam's Club ซึ่ง ณ ขณะนั้นบิลบอร์ดไม่นับยอดขายที่ขายผ่านทางร้านขายปลีกแบบรายเดียวนี้เข้าไปด้วย แต่ก่อนที่จะประกาศอันดับเพียง 24 ชั่วโมง บิลบอร์ดได้ออกมาประกาศกฎใหม่ ทำให้อัลบั้ม Long Road Out of Eden ขึ้นอันดับ 1 ไปได้ ทำให้อัลบั้ม Blackoutของบริทนีย์ สเปียร์สซึ่งวางขายในสัปดาห์เดียวกันอยู่ที่อันดับ 2

ราชภัฏ.......เซียงกง

ราชภัฏ.......เซียงกง

             สถานที่โอ่อ่า ตึก(เก่า)เรียงเป็นสิบ และยูนิฟอร์มขาวดำ ถ้าไม่มีใครโง่เกินก็คงเดาออกว่าสิ่งที่เกริ่นมาเหล่านั้น คือ มหาวิทยาลัย อ่านว่า มะ-หา-วิด-ทะ-ยา-ไล สถานที่ใครๆต่างก็เชิดชูว่าเป็นสถานที่ของคนมีการศึกษา สถานที่ที่ถูกตั้งความหวังว่าจบออกมาแล้วจะได้เป็นเจ้าคนนายคน

           แต่ ไม่ใช่ใครจะได้จบหรือจบออกมาแล้ว ก็ใช่ว่าจะได้รับตำแหน่งเจ้าคนนายคนทุกคนไป แน่นอนว่าดิฉันก็ถูกตั้งความหวังอย่างนั้นไว้เช่นกัน แต่ปัจจัยที่จะทำให้นักศึกษาทุกคนจบมามีมาตรฐานได้นั้นไม่ใช่เพียงแค่เงินทองที่พ่อแม่ต้องไปกู้หนี้ยืมสิน ขายแรงงาน หรือขายควายเพื่อส่งให้ลูกสาว ลูกชายได้เรียนเท่านั้น แต่สิ่งสำคัญจริงๆอีกอย่างที่ขาดไม่ได้สำหรับการศึกษาของเด็กไทยเลยก็คือ อุปกรณ์ที่ทันสมัย ที่ที่ไว้เวลาฝึกปฏิบัติสำหรับนักศึกษาทุกเอก อุปกรณ์ที่เหมาะกับค่าเทอมที่แพงหูฉี่ ทั้งๆที่ก็เป็นแค่มหาวิทยาลัยของรัฐ แต่สิ่งที่ได้กลับมามีเพียงหนังสือ 2 เล่ม กับบุคลากรผู้มีการศึกษาเข้ามาอ่านหนังสือให้ฟัง ตลอดเวลา 3 ปีที่ผ่านมา ดิฉันได้นั่งคิดทบทวนว่า ไอ้เงินหมื่นกว่าบาทที่ทางบ้านต้องสละมาจ่าย เพื่อเป็นค่าการศึกษาให้ลูกสาว ได้กลับมาเพียง 2 อย่างแค่นั้นเองเหรอ ไหนละ ทรงปัญญา ศรัทธาธรรม นำสังคม จริงหรอไอ้ที่ว่า นำสังคม หากเปรียบเด็กราชภัฏเป็นสินค้าก็คงเป็นสินค้าเลหลัง ที่ไม่มีใครอยากได้ต้องเอาออกมาเร่ขายใหม่อีกรอบ โดนคนเลือกๆ รื้อๆ เหมือนเป็นสินค้าที่อยู่ในตลาดมืด เหมือนเป็นอะไหล่เซียงกงที่ถูกนำมาโมแทนอะไหล่แท้ราคาแพงๆ สำหรับคนที่ไม่มีกำลังจะซื้อกับคำที่ถูกปลูกฝัง ว่าให้ภูมิใจในความเป็นราชภัฏ แต่สิ่งที่ได้กลับมาก็ได้เพียงแค่ใบรับรองสินค้า สินค้าจะถูกส่งไปไหนก็แล้วแต่ลูกค้าจะสั่ง จะได้มาตรฐานหรือไม่ได้มาตรฐานนั้น ก็ต้องมาลุ้นกัน

           แล้วถ้าเกิดมันไม่ได้มาตรฐานล่ะ ใคร ใครกันที่จะมาดูแลตรงนี้ ใครที่จะช่วยยกระดับ คำว่า ราชภัฏ หรือจะปล่อยให้คำว่าราชภัฏเป็นได้แค่อะไหล่เซียงกงต่อไป....ไม่รู้เหมือนกันว่า Volkswagen สีเหลืองอ๋อยที่จอดอยู่หน้าพารากอนจะถูกโมด้วยเครื่องเซียงกงรึเปล่า

พ่อค่ะ หนูจะเขียนมันขึ้นเพื่อบ้านเราดีไหม?

พ่อค่ะ หนูจะเขียนมันขึ้นเพื่อบ้านเราดีไหม?

“Mother, should I build the wall?

Mother, should I run for President?

Mother, should I trust the government?

Mother, will they put me in the firing line?

Is it just a waste of time?”

บทเพลง “Mother” แห่งวง Pink Floyd วงดนตรี Progressive รุ่นพ่อ ฟังมาแล้วไม่รู้กี่รอบแต่ยังไม่เคยลองแปลความหมายสักที ลุกขึ้นหยิบดินสอแท่งกระดาษแผ่นลองขีดๆเขียนๆ แปลความหมายจากความรู้ทางวิชาการด้านภาษาอังกฤษอันน้อยนิด “แม่”(มาเกี่ยวอะไรวะ) แต่ถ้าพูดถึง Pink Floyd การจะรังสรรค์งานเพลงแต่ละเพลงนั้นค่อนข้างเหนือจินตนาการทีเดียว แค่คำว่า”Love” ในแบบฉบับของ Pink Floyd เมื่อแปลความหมายออกมาแล้วกลับไม่ได้มีความหมายทางด้านความรักระหว่างหนุ่มสาว แต่เป็นความรักในรูปแบบของพวกเขา ความรักที่เหนือจินตนาการ กลับมาพูดถึงบทเพลง Mother ลองแปลดูคร่าวๆแล้วได้ความหมายในเชิงการเมืองและสงคราม แต่ไม่สามารถที่จะเรียบเรียงเป็นภาษาที่สวยงามได้ แน่นอนตัวช่วยคงหนีไม่พ้นเทคโนโลยี เปิดอินเตอร์เนตเซิชหาความหมายที่แท้จริงของบทเพลงนี้ กูเกิลซุ่มหาเวบไซต์ที่สามารถสนองความต้องการในการอยากรู้อยากเห็น  อ่ะเป็นเว็บไซต์ที่ไม่ได้เข้ามานานมาก ความหมายของบทเพลงที่มีกวีสมัครเล่นได้แปลความหมายไว้อย่างสวยงาม “แม่ครับ แม่คิดว่าพวกเขาจะทิ้งระเบิดลงมาอีกไหมครับ?แม่ครับ แม่ว่าพวกเขาจะชอบเพลงนี้ไหม? แม่ครับ แม่ว่าพวกเขาจะมาบดขยี้ลูกบอลของผมไหมฮะ? โอ... อา...,แม่ครับ หรือว่าผมควรสร้างกำแพง? แม่ครับ แม่ว่าผมควรไปเลือกประธานาธิบดีไหมครับ? แม่ แม่ว่าผมควรเชื่อใจรัฐบาลดีไหม? แม่ครับ แล้วพวกเขาจะเอาลูกของแม่ไปร่วมแนวรบด้วยไหมครับ? โอ... อา..., มันก็แค่เวลาที่สูญเปล่า  วงดนตรีนี้แต่งขึ้นในช่วงของยุคสงครามเย็น ที่มีการสร้างกำแพงเบอร์ลินเพื่อแบ่งแยกดินแดนเยอรมันตะวันตกกับเยอรมันตะวันออก ออกจากกัน ในเนื้อเพลงคงสื่อในภาพของเด็กตัวน้อยๆที่สงสัยกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น แต่มาสะดุดกับความหมายที่ว่า “แม่ แม่ว่าผมควรเชื่อใจรัฐบาลดีไหม?” ลองเอาความหมายนั้น ย้อนกลับมามองตัวเองในตอนนี้ ถ้าบทเพลงนี้แต่งขึ้นให้กับการเมืองไทย  คงไม่ได้ใช้ชื่อเพลงว่า “Mother” แต่อาจจะเปลี่ยนเป็น “Father” “พ่อค่ะ พ่อว่าหล่อนจะขึ้นค่าแรงขั้นต่ำให้เพื่อนหนูไหมค่ะ? พ่อค่ะ ประเทศเราจะมีสงครามอีกรึเปล่า? พ่อว่าผู้ชายคนนั้นจะกลับมาไหม? แล้วเขาจะมาบดขยี้ความฝันของหนูไหมค่ะพ่อ? พ่อว่าบ้านเราจะอยู่รอดไหมค่ะ?” คงเป็นบทเพลงที่มีความหมายที่เหมาะกับการเมืองไทยไม่น้อย (แต่กลัว กลัวว่าเพลงนี้จะเกิดขึ้นจากการแบ่งแยกดินแดนของไทย ถ้าเป็นอย่างนั้นคงน่าเศร้า)

Mother, did it need to be so high?

( แต่แม่ครับ จำเป็นต้องทำกันถึงขนาดนั้นเลยหรือครับ? )

ที่มา: เพลง Mother วง Pink Floyd

ความหมายของเพลงจาก http://www.thaipoetsociety.com/index.php?topic=1138.0

บางเบาและเลือนลาง

ฉันหลงรักเธอ

ขนาดจินตนาการถึงก้นกรองบุหรี่สีแดง

ที่ถูกประทับด้วยริมฝีปากจากเธอ

ควันสีขาวถูกเธอพ่นดุจปุยเมฆ...เช่นเธอ

ควันสีขาวที่ฉันมิอาจสัมผัส

และมิควรสัมผัสมัน...

ภาพจาก:http://smoking-cigarette-discount.com/catalog/index.php?cPath=28&language=en&osCsid=1hmgu6l9tvaqp8p7v3s8837ou3